Świebodzice: brama do Sudetów

Dokładnie tydzień po wizycie w podkarpackim Leżajsku odbyliśmy kolejną "miejską" wycieczkę. Tym razem znaleźliśmy się na drugim skraju południowej Polski, odwiedzając dolnośląskie Świebodzice. Miejscowość, położoną na Pogórzu Świebodzickim, na skraju Przedgórza Sudeckiego, można by określić mianem bramy do Sudetów - od Gór Izerskich po Masyw Śnieżnika - wszędzie stąd jest blisko. Co więcej, położenie przy linii kolejowej 274 umożliwia nam dotarcie w wiele miejsc komunikacją publiczną, co znakomicie ułatwia planowanie wędrówek innych niż w formie pętli.

Nad Pełcznicą, w oddali wieża kościoła świętych Piotra i Pawła

Spaceru po Świebodzicach nie ograniczyliśmy jedynie do historycznego centrum, zapuszczając się także na powstałe już po przyłączeniu Ziem Zachodnich do Polski Osiedle Piastowskie. Właśnie z jednym z Piastów bowiem wiąże się pierwsza wzmianka o mieście:

Niemiecki językoznawca Heinrich Adamy w swoim dziele o nazwach miejscowości na Śląsku wydanym w 1888 we Wrocławiu wymienia nazwę miasta zanotowaną w dokumencie łacińskim z 1291 Friburg podając jej znaczenie „Freie Burg des Bolko I” – „Wolne miasto Bolka I" [za Wikipedią].

Jak wspomnieliśmy we wstępie, przez Świebodzice przebiega linia kolejowa nr 274, dzięki czemu można tu wygodnie dojechać z wielu miejsc w kraju bez konieczności korzystania z własnego środka lokomocji. My również skorzystaliśmy z tej możliwości, rozpoczynając wycieczkę na gruntownie wyremontowanym i przebudowanym świebodzickim dworcu.

W pierwszym etapie wędrówki udaliśmy się na Osiedle Piastowskie, którego budowa rozpoczęła się w połowie lat 70. XX wieku. Po drodze z kilku miejsc rzucały nam się w oczy dwie charkterystyczne wieże - ratusza miejskiego i kościoła pw. świętych Piotra i Pawła. Jak się niebawem okaże, budowle te są widoczne chyba z każdego miejsca w Świebodzicach :)

Wejście na Osiedle Piastowskie ulicą Łączną, opodal kładki nad Pełcznicą. Krajobraz zmienia się diametralnie: poniemieckie kamienice ustępują miejsca późnosocjalistycznemu budownictwu mieszkaniowemu. Zachwyca też wszechobecna zieleń, wybitnie deficytowy "towar" na współczesnych osiedlach w dużych miastach.

Osiedle Piastowskie rozwija się nadal.

W głębi osiedla.

Kościół parafialny św. brata Alberta Chmielowskiego na Osiedlu Piastowskim.

Z Osiedla Piastowskiego skierowaliśmy się w kierunku historycznego centrum miasta, chcąc dotrzeć na świebodzicki rynek. Po przekroczeniu kładki na Pełcznicy znów znaleźliśmy się jakby w zupełnie innym mieście.

Odnowiona kamienica i pozostałości zabudowy przemysłowej, ulica Młynarska

Odnowiona kamienica przy ulicy Młynarskiej

ulica Młynarska, wieża kościoła św. Piotra i Pawła

ulica Młynarska

ulica Młynarska

ulica Bolesława Prusa

skwer przed kościołem św. Piotra i Pawła

ulica Bolesława Prusa

Tak oto dotarliśmy na świebodzicki rynek, niewielki, zadbany, w typowym śląskim układzie z ratuszem na środku otoczonym przez kamienice. Trafiliśmy akurat w sam środek II Świebodzickiego Festiwalu Food Tracków, co zapewne sprawiło, że było tu o wiele bardziej tłoczno i gwarno aniżeli w "zwykłe" sobotnie popołudnie.

Ratusz (z lewej) i kościół św. Piotra i Pawła (z prawej)

Ratusz (z prawej) i kościół św. Piotra i Pawła (z lewej)

Świebodzicki ratusz

Kamienice wokół rynku.

W drodze z rynku w kierunku dworca PKP minęli również niewielki, lecz bardzo ładny plac Jana Pawła II. Głównym obiektem na placu jest pomnik papieża. Czy artyście, który wykonywał ten postument, udało się odworzyć rysy twarzy Ojca Świętego? Pozostawiamy to indywidualnej ocenie...

Na ulicy Świdnickiej naszą uwagę zwrócił jeszcze sporych rozmiarów gmach poczty głównej w Świebodzicach...

...a także węzeł szlaków turystycznych wychodzących bezpośrednio z miasta.

Kilka minut później dotaliśmy do dworca, gdzie dobiegł końca nasz pierwszy spacer po wolnym mieście Bolka I.

Data wycieczki: 11 maja 2019 r.