Góry Sowie czy Iłowskie, czyli jak Sowa Sową została

Przyłączenie Kresów Zachodnich do Polski po II wojnie światowej stworzyło konieczność opracowania nazewnictwa dla wszystkich jednostek geograficznych tam występujących i nie zawsze był to proces szybki, tudzież niebudzący wątpliwości. Tak też czasem bywało w przypadku poszczególnych punktów na mapie Sudetów.

Góry Sowie zimą, rozdroże między Sowami

 

I tak na przykład, jeszcze w latach 60. XX wieku Antoni Gaweł, piszący na łamach specjalistycznego rocznika "Wierchy", zastanawiał się nad właściwą nazwą dla Gór Sowich. Autor omawia metodę płukania kruszców w rejonie kopalni „Na kunsztach” i przypomina niezmiernie ciekawy szczegół, który rzuca nowe światło na nazewnictwo pięknych gór położonych między Wałbrzychem a Ziemią Kłodzką.

Zapomniane nazwy dolnośląskich szlaków drogowych

Lektura starych map, przewodników, a nawet druków ulotnych nierzadko stanowi źródło bardzo ciekawych informacji krajoznawczych. Nie inaczej było w przypadku wydanej w latach siedemdziesiątych XX wieku "Mapy samochodowo-krajoznawczej województwa wrocławskiego" (PPWK 1972), treść której dostarcza nam interesujących wiadomości dotyczących nazewnictwa głównych tras drogowych na terenie Dolnego Śląska.

Droga krajowa nr 3 (fragment "Łuku Sudeckiego") w Radomierzu
z pięknym widokiem na pasmo Karkonoszy, w tym Śnieżne Kotły

Piękne kolory jesieni w Górach Sowich

Jesienne Sudety to kwintesencja magicznej palety kolorów, jaką ujrzeć możemy w polskich lasach o tej porze roku. Buczyna stopniowo odchodzi od zieleni, prezentując się w różnorodnych szatach od żółci po brąz, a dorodne świerki pozostają na straży podstawowej leśnej barwy. Wciąż jeszcze ciepłe słoneczko podkreśla światłem i cieniem tę przepyszną grę kolorów.

Ścieżka z Walimia na Jelenią Polanę

 

W pewną październikową niedzielę wybraliśmy się w Góry Sowie, by nacieszyć nasz stęskniony wzrok tym estetycznym majstersztykiem :) 

XLIX Maraton Pieszy im. Andrzeja Zboińskiego - nasza fotorelacja

Tegoroczny, 49. już Maraton Kampinoski im. Andrzeja Zboińskiego odbył się w dniach 1-2 października, a my tradycyjnie już wystartowaliśmy na dziennym dystansie 50 kilometrów, rozpoczynając marsz w niedzielę o godz. 8 rano. Pogoda była wyśmienita, nie za ciepło, nie za chłodno i sporo słońca. Trasa tym razem zaczynała się i kończyła w Izabelinie (polana Jakubów), przechodząc przez sporo ciekawych miejsc we wschodniej części puszczy. Osiągnięty przez nas czas (10 godz. 25 min) nie należy co prawda do naszych kampinoskich rekordów, ale bywało też gorzej ;) Zapraszamy do obejrzenia krótkiej fotorelacji z trasy A.D. 2022! 

 

Okolice dawnej wsi Ławy

No i do zobaczenia za rok na wielkim jubileuszu tej świetnej imprezy! To będzie już 50 lat jesiennego maszerowania na kampinoskim szlaku :)