niedziela, 1 grudnia 2019

Borowa w deszczowych chmurach

Zdobycie Borowej (Góry Czarne, część Gór Wałbrzyskich) było kolejnym etapem listopadowej wyprawy, w trakcie której weszliśmy również na Zamkową Górę z zamkiem Nowy Dwór. Niezmiennie towarzyszył nam raz słabszy, raz silniejszy deszcz oraz nisko osadzone chmury. Dotarłszy szlakiem żółtym do Przełęczy Koziej zdecydowaliśmy, że na samą Borową spróbujemy się wdrapać szlakiem czarnym – najkrótszym, lecz zarazem najbardziej stromym (niespełna 600 metrów długości, 200 metrów różnicy wysokości: 653-->853 m n.p.m.) spośród dostępnych dróg wejścia na ten szczyt. Biorąc pod uwagę padający deszcz, błoto i mokre jesienne liście leżące na stoku, ryzykowaliśmy mało przyjemne wywrotki, niemniej chęć przebycia nieznanego nam dotąd szlaku (gdy poprzednio odwiedziliśmy Borową, w 2017 r., opisywaną tu ścieżką nie przebiegał żaden szlak znakowany) okazała się silniejsza.

Po 28 minutach wspinaczki i liczbie błotnych wywrotek równej zeru (!) osiągnęliśmy wierzchołek Borowej. "Ścieżka przez mękę", jak niektórzy określają już ten nowy fragment czarnego szlaku, została pokonana. Na jej końcu czekała na nas nagroda w postaci kolejnej nowości: wieży widokowej, której latem 2017 roku również jeszcze nie było. Co prawda gęste tego dnia zachmurzenie mocno ograniczało widoczność, niemniej udało nam się dojrzeć górujący nad Wałbrzychem Chełmiec, śródmieście Wałbrzycha oraz otuloną chmurami Waligórę.

Łatwo tym razem nie było, zatem sukces cieszy podwójnie! A powrót na stację Wałbrzych Główny to już całkiem przyjemne, łagodne zejście szlakiem czerwonym.

Data wyprawy: 18 listopada 2019 r.